Mortsel zet in op winkel- en horecacentrum

Allereerst even wat opmerkelijke cijfers rond vraag en aanbod. Met 9,3 detailhandels per 1000 inwoners zit Mortsel op het provinciaal gemiddelde, terwijl het aanbod horeca dat gemiddelde evenwel niet haalt. Ongeveer één derde van het winkelgebeuren is inmiddels ingepalmd door grotere ketens. En met een leegstandspercentage van 11,3% overstijgt de stad helaas met meer dan 4% dat van de provincie, wetende dat 5% een gezonde situatie betreft.

Waarom komen klanten en bezoekers wel en niet naar Mortsel? Positief: de diverstiteit en het voldoende winkelaanbod de bereikbaarheid te voet, per fiets of via het openbaar vervaar. Negatief zijn vooral de bereikbaarheid per wagen, de parkeertarieven, het gemis van bepaalde segmenten én de algemene sfeer en gezelligheid van de winkelstraten. Mortselse handelaars en horecauitbaters zelf erkennen de vernieuwing van de kern als een absolute sterkte voor de toekomst en ze loven hun trouw en koopkrachtig publiek. Maar ze achten zich enorm verzwakt tegenover Wijnegem, Lier en Antwerpen door de heersende ‘onbereikbaarheids-perceptie’, het gebrek aan diverse speciaalzaken, de enorme leegstandsgraad en de onderlinge samenhorigheid die een dikke onvoldoende krijgt.

De vier doelstellingen dan die de studie formuleert : wervende promotie om het winkel-en horecegebeuren te versterken, een gericht en ondersteunend beleid, parkeren beter afstemmen op dit alles en Mortsel terug bombarderen tot een “aantrekkelijke en gezellige stad”. Hierbij reikt het onderzoeksbureau tal van interessante instrumenten aan. Wat gedacht van een algemene promotie van het centrum als “unieke plek” met behulp van meer belevingsevenementen tot het gebruik van sociale media. Verder wordt gedacht aan een handelspandenfonds en een autonoom centrum-management dat onder andere nieuwe investeerders aantrekt en de algemene handel stimuleert. En hoe dan het parkeeraanbod verbeteren? Door beter uitgeruste parkings aan alle commerciële poorten, pakweg een efficient parkeergeleidingssysteem en geen ontmoedigende tarieven meer hanteren. Nog moet de stad dringend werk maken van een beleid rond openbare terreinen en private domeinen met de nadruk op visuele eenheid, groen-en speelruimte én het ondersteunen van de gevelkwaliteit.